Installation / Alketa Xhafa (Mripa) / “Even Walls Have Ears” / Tirana / May 8th, 2018
Alketa Xhafa (Mripa) is a conceptual and human rights activist born in Kosovo, who due to the war moved to Great Britain, where she lives and works today. Alketa completed primary and secondary education in Kosovo and in 1997 moved to London to study fine arts at the Central Saint Martins, before going on to study at Tate Modern, London.
Since then Alketa has presented her multidimensional work at many exhibitions in Europe, including Germany, England, Italy, Portugal and, of course, her native Kosovo as well as in Albania.
Her work appears in many forms, including film, photography, painting and installation, promoting female independence and liberation, and drawing attention to the denigrating behavior of oppressive societies. Her works are inspired by the society’s need to change and are displayed in open public spaces on purpose, refusing their exposure to galleries or museums, so to communicate directly with the public.
“Even the walls have ears” is a multidimensional installation, which unfolds through simultaneous displays in several Albanian cities: Tirana, Shkodra, Gjirokastra, Korca, Tepelena and Berat. The ongoing research, reflection and on-going experience of our country’s painful past by the artist has been the incentive to bring this work to life. The “walls” are exctly what symbolizes loss of freedom and suffering in prisons and camps of the communist dictatorship from 1945-1990. Walls that hear everything, but don’t confess anything.
In this artwork, the projected texts on the wall as a painting are the symbol of hope for individual freedom, thus breaking all barriers in the pursuit of freedom and open mind: “Forgiveness is a gesture of nobility”, “We must speak openly , because silence is unacceptable “…
During her research on creating this artwork, the artist traveled throughout Albania documenting a lot of human testimonies, from those of familiar personalities of Albanian art to those of the ordinary people. Each of them has confessed their personal drama and inhuman treatment in the prisons of the communist regime. The artist projected excerpts from these conversations on the walls of public buildings in Albanian cities, from the sunset of May 8th to the sunrise of May 9th, as a visual loudspeaker for the public.
***
Instalacion / Alketa Xhafa (Mripa) / “Edhe Muret Kanë Veshë”/ Tiranë /8 maj 2018
Alketa Xhafa (Mripa) është një artiste konceptuale dhe aktiviste e të drejtave të njeriut e lindur në Kosovë, por që rrethanat e luftës e zhvendosën drejt Britanisë së Madhe, ku ajo sot jeton dhe punon. Alketa përfundoi në Kosovë shkollimin fillor e të mesëm dhe në vitin 1997 u zhvendos në Londër për të studiuar artet e bukura në Central Saint Martins për të vazhduar më tej studimet në Tate Modern.
Që prej asaj kohe Alketa e ka paraqitur punën e saj multidimensionale në shumë ekspozita në Europë, përfshirë Gjermaninë, Anglinë, Italinë, Portugalinë dhe, sigurisht, në vendlindjen e saj Kosovë, si edhe në Shqipëri.
Puna e artistes Xhafa paraqitet në shumë forma, përfshirë atë të filmit, fotografisë, pikturës e instalacionit, duke promovuar pavarësinë dhe çlirimin femëror e duke çuar vëmendjen te sjellja denigruese e shoqërive mbytëse. Punët e saj janë frymëzuar nga nevoja e shoqërisë për ndryshim, të shfaqura enkas në hapësira të hapura e publike, duke refuzuar ekspozimin e tyre në galeri apo muze, për të komunikuar kështu drejtpërdrejt me publikun.
“Edhe Muret Kanë Veshë” është një instalacion multidimensional, i cili shpaloset përmes shfaqjes simultane në disa qytete të Shqipërisë: Tiranë, Shkodër, Gjirokastër, Korçë, Tepelenë e Berat. Shtysa e vënies në jetë të kësaj pune është hulumtimi, reflektimi dhe përjetimi i vazhdueshëm i së kaluarës së dhimbshme të vendit tonë prej artistes. Janë pikërisht “muret” ato të cilat do të simbolizojnë humbjen e lirisë dhe vuajtjen në burgje e kampe të diktaturës komuniste të Shqipërisë së viteve 1945-1990. Mure që dëgjojnë gjithçka, por nuk rrëfejnë dot asgjë.
Në këtë vepër arti, tekstet e projektuara në mur si një tablo pikture janë simbolika e shpresës për liri individuale, duke shembur kështu të gjitha barrierat, në shtegtim drejt lirisë dhe mendjes së hapur: “Falja është gjest fisnikërie”,“Duhet të flasim haptas, sepse heshtja është e papranueshme”…
Gjatë punës së saj hulumtuese për krijimin e kësaj vepre artisja ka udhëtuar nëpër Shqipëri duke dokumentuar shumë dëshmi njerëzore, nga ato të personaliteteve të njohura të artit shqiptar deri tek ato të njerëzve më të thjeshtë. Secili prej tyre ka rrëfyer dramën e vet personale e trajtimin çnjerëzor në burgjet e regjimit komunist. Pjesë nga këto biseda artistja i ka projektuar në mure të ndërtesave publike të qyteteve shqiptare, nga perëndimi i datës 8 maj deri në lindjen e diellit të datës 9 maj, si një altoparlant vizual për publikun.
